sabırsızlığım

Bu sabırsızlığım başıma bela
Bi tutsam çenemi
İki düşünüp bir konuşsam
İki düşünüp bir yapsam
Hiç gelmeyecek bunlar başıma
Kimden öğrendiysem
Nerden benimsediysem
Kaçan fırsatlarmış
Hayatta risk almak lazımmış
Sikerler öyle fırsatları riskleri
Tutamadım çenemi hiçbir zaman aferin bana
Bi kendimi durduramadım durduğum yerde
Bi şöyle derin nefes alıp da üstüne düşünmeye fırsat bırakamadım
Nolacak benim bu sabırsızlığım
Zerre sevmediğim
Zerre anlaşamadığım
Zerre alakamın olmadığı adamlara bi seni seviyorum demediğim kalmıştı
Onu da yaptık sayılır
Durup şimdi demedim de diyemiyorsun ki
Biri bin yapmasam azıcık dursam
Yok lanet olası annemden geçme sabırsızlığım
Amma gerizekalıyım ha hep bu gerizekalı lise sınıfım yüzünden bunlar
Hep yine birilerinin ego tatmin savaşının tam ortasında kalmaktan
Bir yalnızlık korkusu var bende ki benden içeri
Yine sıçtım kendi kendimin ağzıma tebrik ediyorum kendimi
Şiir yazıyo gibi oldum ama şiir değil bu
Beynimin düşünme şekli bu şekilde sadece şu an
Dura dura, parça parça
Sanki her cümle bi paragrafmışcasına
Hoş sabırsızlığımın güzel tarafları da var yok değil
Yine aynı noktaya gelirdim ben gelirdim ama
Bu yazının tarihi 6 ay sonrasını falan gösteriyor olabilirdi
Yenilgiler çabuksa zaferler de çabuk
Hatalar çabuksa başarılar da çabuk
Ama siktiğimin beyni biraz dursa çalışmasa biraz sussa
O zaman daha güzel olurdu her şey bi açma kapama tuşu olsa
Ben yanılıyor muyum çokça
İnsanlar mı iyi oyuncu
Ben mi iyi niyetliyim bilmiyorum hangisi
Ama insan sarrafı olmadığım kesin
Şüphe eksik şüphe
Biraz da korku

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Sol Baştan Say

Artık kendime yılda bir bloga uğradığımda önce yazılanları okumayı yasaklamam lazım! Yine dokundu yazdıklarım kendime tabi ki. Bir de bi anda bir yıl önceki snapshot'a dönmek ne garip oluyor. Ne aynı kalmış, ne değişmiş görmek insanı çok şaşırtıyor. Ne önemliymiş, ne değilmiş. Ve zaman yine ne çabuk geçmiş. Visa slavery dedim durdum ama kalıcı oturum almama 1-2 ay kaldı, süreç başladı hatta, bir randevuya gidip alması kaldı diyebilirim. İş değiştirmeyi düşünmüyordum aslında ama ona rağmen içimde bir rahatlık hissi yok desem yalan olur. Köleliğimiz bitecek mi? Çok yakında! Bu işler çok enteresan aslında, sabbatical denen bir kafa izni var burada, nam-ı diğer ücretsiz izin. Geçen sene ortaları bu zamanlar için kalıcı oturum alınca sabbatical alırım, dolaşırım, tatile giderim, yapmak istediğim diğer şeylere vakit ayırırım falan gibi kabaca bir düşüncem vardı. Sonra iş yerinde önüme bir havuç tutturdular, koşmaya başladık yine. Ücretsiz izin düşüncesi şimdilik rafa kalktı gibi ama...
Devamı

Domates Biber Patlıcan

Yine her zamanki gibi blog'a uğradım ve önceki yazıları okumadan, göz yaşı dökmeden geçemedim. Sonra acaba hep üzgün yazılar mı yazacağım diye düşündüm. Aslında niyetim bu değil ama dijital de olsa elime kağıt kalem alınca melankoliye boğulmadan, içime dönmeden duramıyorum sanırım. Çok bunaldığımı hissediyorum bu aralar. Kontrolü elimde olmayan bir şeyler oluyormuş ve ben sürekli sürükleniyormuşum gibi hissediyorum. Visa slavery diyorlar ya hani, buna taktım kafayı. Sanki vize köleliğim bittiği gün her şey mükemmel olacakmış gibi. Biliyorum olmayacak ama seçememek, zorunda hissetmek beni biraz yordu sanırım. Gün sayıyor gibi hissediyorum kendimi günlere odaklanmadan. Günler böyle zor geçerken öte yandan bir bakıyorum 4 sene geçmiş. Şaka maka kalkıp gelişimden bu yana 4 koca sene geçmiş ve düşünüyorum da ne çok şey değişti. Değişmeye de devam ediyor. Dursun istiyorum her şey olduğu gibi kalsın, olmuyor. Bazen kafamdan geçenleri etrafıma söylemeyi bırak kendime bile itiraf edemiy...
Devamı

özgüven ve başkasının yerine utanmak

Bir insanın özgüveninin olmaması ne kadar kötüyse, "yersiz özgüven"i olması da inanın bana o kadar kötü. Kimseyi küçümsemek istemem ama hani "başkasının yerine utanmak" diye bir şey var ya, o çok fena bi his ya. Bu aralar da çok sık olmaya başladı bana. Televizyona çıkan abuk subuk insanlar zaten bende bu davranış biçiminin oluşmasının temel sebebi de, geçenlerde bir blog'a denk geldim, bir hatun arkadaşımız. Sonra baktım işte dünya küçük, yüksek lisanstan aşinayım kendisine ve hatun sınıftaki o sabah 8:40 dersine akşam partiye gidiyormuşçasına gelen o acayip kız. Her neyse, günlük kıyafet tarzım tadında bir yazı yayınlamış. Moda bloglarını çok seviyormuş ve bir yerlerden başlamak istiyormuş. Link veresim var durumun ne kadar vahim olduğunu görün diye ama çok iyi bir insan olduğum için veremiyorum. Şimdi modanın ne olduğunu tanımlamak lazım ama, bana sorarsanız colins'ten bir düz kot üstüne defacto'dan düz siyah bir hırka giyip, üşenmeyip fotoğrafın...
Devamı