insanlar çok... demişti hande yener vakti zamanında
Sen ne söylersen söyle, söylediğin karşındakinin anladığı kadardır.
Gerçekten sıkıldım ben bu insanlardan. Topluca hareket etmeye çalışmak ne kadar zor. Uzlaşmacı davranayım diyorsun, tepene çıkıyorlar, illa zorbalıkla mı halletmek gerek yani işleri? İlla çıkıntı mı olmak gerek? Adam oluyorsun, efendi oluyorsun, kabadayı kesiliyorlar karşında güvenecekleri bi bok varmış gibi.
Hele bu bitmek bilmez bencillikleri yok mu, ukalalıkları. Karşındaki de insan be, onun da sıkıntıları var, hiç mi düşünemiyorsun bir şeyleri de tek düşündüğüm kendi iyiliğin, kendi çıkarların oluyor?
Sinirlensem bir türlü, sinirlenmesem başka. Gerçekten insaniyetimi kaybedip kafa göz dalasım geliyor bazen laf anlatamayınca. Yok bir daha elimi taşın altına koymam. Ne koyacağım ya, kafam zehir gibi çalışıyor, senin gibi kalmadım ya, çalışır yaparım angut, senin ağız kokunu çekeceğime. Seninle mi uğraşacağım bi de bu kadar stresin içinde.
Hani şimdi elime bi yastık mastık bir şey geçse parçalarım yani. Gerçekten insanlar çok..
neyse.
Yorumlar
üzülürüm hep.