Ezel.

Geçenlerde phantasmagoria in two'nun doğumgünü bahanesiyle bir araya geldik evinde, kalabalık bir grup olarak. Öncü grup olarak erken gittiğimizden diğerlerinin gelmesini beklerken önce biraz oyun oynamamı seyrettirdim insanlarlara zorla, sanırım ilk defa bu FPS tipi oyunlardan cesaret edip de oynayabildim, stres oluyorum da. Sonra çok acıktık yemek söyledik, yemeğimizi beklerken bozkan "Ulan herkes pıtır pıtır Ezel fanı oluyo Facebook'ta, ne lan bu Ezel?" dedi. Demiş bulundu ya da. Çünkü sonra biz bi 10 kişi kadar (sonradan gelenlerin de eklenmesiyle) insan gaza gelip kendimizi bilgisayarın başında Diziport'tan Ezel izler halde bulduk. Klasik olarak Kenan İmirzalıoğlu yakışıklı mı polemiğine girdik. Polemiğe girdik çünkü bence yakışıklı değildi. Bir tane bile insan bulamadım benle aynı görüşte. Susup Kenan İmirzalıoğlu'nun yakışıklı olduğunu kabul etmeye karar verdim. Diziyi pek beğenmedim gibi geldi bittiğinde ama beğenmesem 90 dakikalık diziyi niye izleyeyim değil mi kandırıyorum burda şimdi kendimi. Zaten sonraki hafta içinde vakit buldukça diğer yayınlanmış bölümlerini de cup cup mideye indirdim. Ha Facebook'ta Ezel fanı oldum mu, yok. Ama topluca Ezel izliyoruz artık, pençesindeyiz. Kenan İmirzalıoğlu da, eh işte (!) fena değil hani.

--Adınız ne?
--Benim adım.. Benim adım Ezel! (yueeaaa yürü beaa!)

Yorumlar

- dedi ki…
ezel adlı güzide diziyi, sen de seviyosun işte. kenan da ne kadar inkar etsen de çok yakışıklı, artık bunu kabullen.
pazartesi saat 8 oldu mu, aç showu, bak keyfine.
14 Kasım 2009 22:15
amie dedi ki…
Resmen mahalle baskısı var üzerimde Kenan'ı beğeneyim diye!
14 Kasım 2009 22:31
Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Sol Baştan Say

Artık kendime yılda bir bloga uğradığımda önce yazılanları okumayı yasaklamam lazım! Yine dokundu yazdıklarım kendime tabi ki. Bir de bi anda bir yıl önceki snapshot'a dönmek ne garip oluyor. Ne aynı kalmış, ne değişmiş görmek insanı çok şaşırtıyor. Ne önemliymiş, ne değilmiş. Ve zaman yine ne çabuk geçmiş. Visa slavery dedim durdum ama kalıcı oturum almama 1-2 ay kaldı, süreç başladı hatta, bir randevuya gidip alması kaldı diyebilirim. İş değiştirmeyi düşünmüyordum aslında ama ona rağmen içimde bir rahatlık hissi yok desem yalan olur. Köleliğimiz bitecek mi? Çok yakında! Bu işler çok enteresan aslında, sabbatical denen bir kafa izni var burada, nam-ı diğer ücretsiz izin. Geçen sene ortaları bu zamanlar için kalıcı oturum alınca sabbatical alırım, dolaşırım, tatile giderim, yapmak istediğim diğer şeylere vakit ayırırım falan gibi kabaca bir düşüncem vardı. Sonra iş yerinde önüme bir havuç tutturdular, koşmaya başladık yine. Ücretsiz izin düşüncesi şimdilik rafa kalktı gibi ama...
Devamı

Domates Biber Patlıcan

Yine her zamanki gibi blog'a uğradım ve önceki yazıları okumadan, göz yaşı dökmeden geçemedim. Sonra acaba hep üzgün yazılar mı yazacağım diye düşündüm. Aslında niyetim bu değil ama dijital de olsa elime kağıt kalem alınca melankoliye boğulmadan, içime dönmeden duramıyorum sanırım. Çok bunaldığımı hissediyorum bu aralar. Kontrolü elimde olmayan bir şeyler oluyormuş ve ben sürekli sürükleniyormuşum gibi hissediyorum. Visa slavery diyorlar ya hani, buna taktım kafayı. Sanki vize köleliğim bittiği gün her şey mükemmel olacakmış gibi. Biliyorum olmayacak ama seçememek, zorunda hissetmek beni biraz yordu sanırım. Gün sayıyor gibi hissediyorum kendimi günlere odaklanmadan. Günler böyle zor geçerken öte yandan bir bakıyorum 4 sene geçmiş. Şaka maka kalkıp gelişimden bu yana 4 koca sene geçmiş ve düşünüyorum da ne çok şey değişti. Değişmeye de devam ediyor. Dursun istiyorum her şey olduğu gibi kalsın, olmuyor. Bazen kafamdan geçenleri etrafıma söylemeyi bırak kendime bile itiraf edemiy...
Devamı

özgüven ve başkasının yerine utanmak

Bir insanın özgüveninin olmaması ne kadar kötüyse, "yersiz özgüven"i olması da inanın bana o kadar kötü. Kimseyi küçümsemek istemem ama hani "başkasının yerine utanmak" diye bir şey var ya, o çok fena bi his ya. Bu aralar da çok sık olmaya başladı bana. Televizyona çıkan abuk subuk insanlar zaten bende bu davranış biçiminin oluşmasının temel sebebi de, geçenlerde bir blog'a denk geldim, bir hatun arkadaşımız. Sonra baktım işte dünya küçük, yüksek lisanstan aşinayım kendisine ve hatun sınıftaki o sabah 8:40 dersine akşam partiye gidiyormuşçasına gelen o acayip kız. Her neyse, günlük kıyafet tarzım tadında bir yazı yayınlamış. Moda bloglarını çok seviyormuş ve bir yerlerden başlamak istiyormuş. Link veresim var durumun ne kadar vahim olduğunu görün diye ama çok iyi bir insan olduğum için veremiyorum. Şimdi modanın ne olduğunu tanımlamak lazım ama, bana sorarsanız colins'ten bir düz kot üstüne defacto'dan düz siyah bir hırka giyip, üşenmeyip fotoğrafın...
Devamı