sandalye kapmaca


Dün sevgili Mary Jane ile film izledik. Türk filmi izlemek istiyordu, bende de C-blok vardı Zeki Demirkubuz'dan henüz izlenmemiş, onu izlemeye giriştik. Annemin keki ve cam bardakta, demli çayımız ile eşlik ettik filme. Halit deliydi ama çok merak uyandırıcıydı, Tülay dengesizdi ve soğukkanlıydı, Aslı ise sıkışıp kalmıştı bence kendi hayatının içinde. Selim hırçındı, ve neden olmasındı ki. Halit'in deli hallerini ve bir obje gibi kullanılışını, Fikret Kuşkan'ın gençliği ile de birleştirerek 'hayranlıkla' seyrettik. Mary Jane tanışmıştı Belçika'da Zeki Demirkubuz'la, izlerken filmi aklına neler geldi bilmiyorum. Mary Jane ile filmler üzerine konuşmuşlar mıdır, onu da bilmiyorum ama "oyuncu yönetimi konusunda en başarısız filmimdi" demiş Zeki Demirkubuz zamanında, bu ilk filmi için.

Sabahsa sedasade ile buluşmuş fizik kantininde sohbet ederken, eski dedi Mary Jane film için. Ben de '94' yapımı diye ekledim, ekler eklemez de hemen 2009 dan 1994 ü çıkarıp, "oha, 1994 15 yıl önce olmuş be, vay anasını" dedim. Ciddi ciddi şaşırıp kaldık zamanın bu denli hızlı geçişine. Sedasade'nin ağzının hayretle açıldığını ve bir süre açık kaldığını gördüm mesela.

1994 yılıysa benim çocuk olduğum dönemlere geliyor tabi ki. Küçükken doğumgünü kutlamaları olurdu bolca. Oyunlar oynanırdı. Dansa davet, falan. Ne fena, şimdi bir tek o geldi aklıma. İçlerinde bir de sevmediğim vardı ki, hala çözemedim neden sevmediğimi. Sanırım en çok bu doğumgünlerinde denk gelirdim ben bu oyuna. Bi de Trt'nin falan sabahları yayınlanan çocuk programlarında oynanırdı. Sonra sonra televizyonda kepazelik olsun diye Ece Erken de kullandı mesela, sandalyelere elektrik verdi falan, gerzek. Evet, sandalye kapmacadan bahsediyorum. Tiksinirim bu oyundan. Ama böyle sinirlendirmez, ya da kendine güvenir bir şekilde rest çektiremez bu oyun bana, içime kapanırım sandalye kapmaca oynanacak oldu mu. Sanırım bir yandan nefret ederken diğer yandan da çok sikko bir oyun olduğunu ve oynayamayacak nesi olduğunu düşünüyorum, bu ikilemde oyunu oynamaya doğru ilerlerken bir yandan da geri geri gidiyor ayaklarım. Geçmiş zaman kullanmam gerekli belki de cümlelerimde. Çok oldu çünkü oynamayalı.

Strese giriyorum ya bildiğin. Müzik sustu susacak, o sırada hangi sandalye boş, kim aynı sandalyeyi gözlüyor. Ne kadar basit halbuki ama haset bi oyun bence bu. Bi kere arkadaşını düşürmek pahasına hücum ediyorsun sandalyeye. Hem şerefsiz de bir oyun, sandalyelerin etrafında danseden zekailer olur, aslında kuralında dönmek falan vardır ama kimse uymaz kuralına, uyuz olurum. E sen de mecburen sandalyelerin etrafında dansedersin, ulan dansetmezsin bile aslında, bilinçsizce sağa sola sallanırsın çünkü o sırada nası kıç atacağını düşünürsün diğer bilinçsizce sallanana. O müziğin susma anı hele, gereksiz bir heyecan göğsünde, çünkü heyecanlanmıyorsan zaten kazanamazsın bu oyunu, hemen eleniverirsin. Hırs temsil ediyor sanki bana, ki sevmem ben gereksiz hırsı. Ben bu karaktersiz oyuna gelemiyorum evet, niye var ki bu oyun?

Tez kellesi vurula.


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Sol Baştan Say

Artık kendime yılda bir bloga uğradığımda önce yazılanları okumayı yasaklamam lazım! Yine dokundu yazdıklarım kendime tabi ki. Bir de bi anda bir yıl önceki snapshot'a dönmek ne garip oluyor. Ne aynı kalmış, ne değişmiş görmek insanı çok şaşırtıyor. Ne önemliymiş, ne değilmiş. Ve zaman yine ne çabuk geçmiş. Visa slavery dedim durdum ama kalıcı oturum almama 1-2 ay kaldı, süreç başladı hatta, bir randevuya gidip alması kaldı diyebilirim. İş değiştirmeyi düşünmüyordum aslında ama ona rağmen içimde bir rahatlık hissi yok desem yalan olur. Köleliğimiz bitecek mi? Çok yakında! Bu işler çok enteresan aslında, sabbatical denen bir kafa izni var burada, nam-ı diğer ücretsiz izin. Geçen sene ortaları bu zamanlar için kalıcı oturum alınca sabbatical alırım, dolaşırım, tatile giderim, yapmak istediğim diğer şeylere vakit ayırırım falan gibi kabaca bir düşüncem vardı. Sonra iş yerinde önüme bir havuç tutturdular, koşmaya başladık yine. Ücretsiz izin düşüncesi şimdilik rafa kalktı gibi ama...
Devamı

Domates Biber Patlıcan

Yine her zamanki gibi blog'a uğradım ve önceki yazıları okumadan, göz yaşı dökmeden geçemedim. Sonra acaba hep üzgün yazılar mı yazacağım diye düşündüm. Aslında niyetim bu değil ama dijital de olsa elime kağıt kalem alınca melankoliye boğulmadan, içime dönmeden duramıyorum sanırım. Çok bunaldığımı hissediyorum bu aralar. Kontrolü elimde olmayan bir şeyler oluyormuş ve ben sürekli sürükleniyormuşum gibi hissediyorum. Visa slavery diyorlar ya hani, buna taktım kafayı. Sanki vize köleliğim bittiği gün her şey mükemmel olacakmış gibi. Biliyorum olmayacak ama seçememek, zorunda hissetmek beni biraz yordu sanırım. Gün sayıyor gibi hissediyorum kendimi günlere odaklanmadan. Günler böyle zor geçerken öte yandan bir bakıyorum 4 sene geçmiş. Şaka maka kalkıp gelişimden bu yana 4 koca sene geçmiş ve düşünüyorum da ne çok şey değişti. Değişmeye de devam ediyor. Dursun istiyorum her şey olduğu gibi kalsın, olmuyor. Bazen kafamdan geçenleri etrafıma söylemeyi bırak kendime bile itiraf edemiy...
Devamı

özgüven ve başkasının yerine utanmak

Bir insanın özgüveninin olmaması ne kadar kötüyse, "yersiz özgüven"i olması da inanın bana o kadar kötü. Kimseyi küçümsemek istemem ama hani "başkasının yerine utanmak" diye bir şey var ya, o çok fena bi his ya. Bu aralar da çok sık olmaya başladı bana. Televizyona çıkan abuk subuk insanlar zaten bende bu davranış biçiminin oluşmasının temel sebebi de, geçenlerde bir blog'a denk geldim, bir hatun arkadaşımız. Sonra baktım işte dünya küçük, yüksek lisanstan aşinayım kendisine ve hatun sınıftaki o sabah 8:40 dersine akşam partiye gidiyormuşçasına gelen o acayip kız. Her neyse, günlük kıyafet tarzım tadında bir yazı yayınlamış. Moda bloglarını çok seviyormuş ve bir yerlerden başlamak istiyormuş. Link veresim var durumun ne kadar vahim olduğunu görün diye ama çok iyi bir insan olduğum için veremiyorum. Şimdi modanın ne olduğunu tanımlamak lazım ama, bana sorarsanız colins'ten bir düz kot üstüne defacto'dan düz siyah bir hırka giyip, üşenmeyip fotoğrafın...
Devamı