evlilik

Yahu daha kaç gün önce yazdım yaşla ilgili bişeyler, yazarken de aklımdan geçirdim 'acaba ? ' diye. Yok canım dedim. Daha neler. Yok canımı falan yokmuş. Gerçek oldu.

Arkadaşım evleniyormuş bitane. Yakın arkadaşım değil, ilkokuldan arkadaşım taa. Buluşma ritüellerinde senede iki üç kere anca gördüğüm bir insan. Evleniyormuş ama işte. Ve ben, davet edildim. Düğüne. Arkadaşımın. Yaşıtımın lan!

'Ne acelen var a kızım, daha okul bitmeden?' diye sorasım geliyo olsa da 'ahh mutluluklar' falan diyeceğim muhtemelen. Damada kaçamak bakışlar atıp bağlantılar kurmaya çalışacağım, teyzeler ve amcalar meraklı gözlerle erken gelişen düğünün sebepleri üzerine teoriler uydururlarken. Ya da daha fenası belki de teori meori uydurmayacaklar, zaten normal olacak bu onlar için! Düğünü facebook'tan duyurması da cabası. Facebook'tan nikah duyurmak, davetiyenin resmine davet edilenleri tag'lemek falan da yeni çağın modası olsa gerek(!). .

Gitmeliyim bence. Nedense bundan sonra patır patır dökülecek herkes, ve ben de bunu bir ilk olarak hatırlayacakmışım gibi geliyor.

Kim bilebilirdi ki bu kızın hayatımda bir ilke imza atacağını?

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Sol Baştan Say

Domates Biber Patlıcan

özgüven ve başkasının yerine utanmak