Ve sen

Çocukluğuma dönsem
Ve yeniden, otursak yine o balkonda
Esmese, varsın esmesin
Ve alt komşu varsın bizi sevmesin
Sıkılsak yine uzun yaz günlerinde
Ve kumsaldan kumları taşısak ayağımızda eve
Bahçedeki yabani otlar düşse aklımıza
Ve uğraştığınız sabahtan akşama
Yollar uzun sürse, bitmese
Ve koca çınarın altında mola versek yine
Asfaltın sıcağı yüzümüze çarpsa
Ve bir örnek giyinseniz yine babamla

 Çocukluğuma dönsem
Ve yeniden çeksek kuraları
Çankırı'dan Ankara'ya uzansak haftasonları usanmadan
Ve yine ardarda çocuk filmleri izlesen benimle Batı sinemasında sıkılmadan
İzmir caddesinde döner ekmek yesek
Ve Sıhhıye'deki otobüs durağına erkenden gitsek
Sen yine çıksan yokuşları Gölbaşı'ndan
Ve ben yine saysam kaldırım taşlarını
Yakalarımı kolalasan kendin ördüğün
Ve rüyaları anlatsam gördüğüm
Pazardan dönmesek en güzel meyveleri seçmeden
Ve aile olsak yeniden 

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

veet reklamı

Resim
Havuz başında hareketli bir parti. Yanık tenli, uzun bacaklı kızımız üzerinde yürüyüşünün etkisiyle havalanan tiril tiril elbisesiyle kasım kasım geçer kameranın önünden. Fekat tweety'nin ev sahibesi edasıyla bu kızımızın yüzünü görmeyiz, niye, çünkü ilgimiz bacaklarda olmalı. Dış ses bir partide ne kadar güzel olunması gerektiğinden, güzel olmanın bacak pürüzsüzlüğünden geçtiğinden, işte onu da ancak veet'le sağlayabileceğimizden bahseder hızlı hızlı. Amanın o da ne, arada şöyle bir cümle geçti: -Upuzun bir partidesiniz, ve bacaklarınız hala pürüzsüz!! Bu nası bir parti ki? 40 gün 40 gece mi sürüyo ben anlamadım. Uzun partideyiz ve bacaklarımız hala pürüzsüz. Korku filmi gibi lan, işte partiye gidiyosun saat 12'de balkabağına(!) dönüşüyosun falan. Nası yani, bula bula bunu mu buldunuz reklam sloganı diye? Ha, yok zaten veet sen anca bir partiyi garantiliyosan, bu piyasadan çekil hiç reklam meklam yapma bence. Ayrıca şu yukardaki resmi ararken aşağıdaki resmi buldum. İşte y
Devamı

Bogulmak

 Ne kadar zamandir yazmiyorum. Bu sefer eski postlara bakip kaybolmamak icin hic onlari okumadan bu bos sayfaya geldim. Cunku biliyorsunuz eski postlara dalip hicbir sey yazmadan cikmak bir ritueldir benim icin. Sik sik kendimi dusunurken buluyorum, yazmak bana iyi geliyor, yazmayi seviyorum, e neden yazmiyorum diye. Bilmem. Yazmiyorum iste. Bir kitap okuyorum bu aralar, ismi 'Anxious People'. Kitap kulubunun son kitabi cok depresifti diye 'feel good' bi kitap secelim dedik bu ay, ben de oldukca endiseli bi insanim diye bu kitabi onerdim, fakat sanki kitap beni daha cok gerdi, merakla sonunu bekliyorum, umdugumuz gibi iyi hissettirecek mi diye. Kitapla kavga suredursun, icindeki bir cumle bana cok eski bi animi hatirlatti. Anamur'dayiz, alabalik ciftligine piknige gitmisiz. Ciftlik bir nehrin yanina konuslandirilmis, ve nehirden buz gibi sular akiyor. Ayagimizi icinde en uzun tutma yarismasi falan yapardik. Karpuzlar biralar nehirde sogurdu. Gercekten soguktu, cok u
Devamı

Dışarda Corona, Evde Corona

Merhaba. Bu sefer önceki yazıları okumadan geldim... Çok garip zamanlardan geçiyoruz, üstüne bir de hiç keyfim yok. Ne evde huzurum var, ne işte huzurum var, üstüne bir de eve tıkıldık kaldık, ailemizin yanına gidemez, sağlığından endişe eder olduk... Öyle işte saçmasapan... Bazen düşünüyorum, dünya o kadar saçma bir hal aldı ki, belki de iyi oldu annemin görmediği bu günleri? Ne aptalca bir teselli bu değil mi? Aptalca olduğunu bile bile insan düşünmeden edemiyor. Belki görecek güzel günler yokmuş zaten. Sadece göz yaşı, acı, sıkıntı varmış. O yüzden işte, diyorum ki bazen, belki de iyi olmuş. Az önce google'a sordum, bilmiyor. Aort anevrizmasından ölenler acı çekerler mi? Çok ani oluyormuş ya hani, belki öyle birden bir huzura kavuşmuştur... Öyle midir acaba? Bazen öyle üzülüyorum ki bir kez daha sarılamayacak olmama. Öyle ki sanki bir kez sarılsam hiçbir derdim kalmazmış gibi geliyor. Öyle pişmanım ki günlerce saatlerce doya doya sarılmadığıma. Belki de bu yüzden rüyalar
Devamı