Ne mutlu bana.

Bugün bütün gün evde oturmak istiyorum. Hatta mümkünse yatakta. Sinirim bozuluyor da. Aslında ondan değil çok yorgun hissediyorum, iki gündür sürekli sokaktayım, bi yorgunluk çöktü üzerime. StumbleUpon sağolsun 8tracks'i keşfettim, açtım orda listeden listeye atlıyorum, pek güzel bi site imiş kendisi, last fm'e duyduğum sempatinin bir kısmını çaldı desem yalan olmaz.

Salak bi video buldum Facebook'ta, kızın biri olmayan sesi ve olmayan ingilizcesi ile Celine Dion'dan My Heart Will Go On'u söylemiş. Salak salak güldüm videoya, komik bile değil aslında, sinir bozucu sadece. Bugün phantasmagoria in two'nun doğumgünü, doğumgünün için özenle seçtim diye wall'una post etmek istiyorum. Yıllar yıllar sonra Nil Karaibrahimgil'in Akbaba isimli şarkısını da anlamayı başardım, sinir olduğum insanların canıımmmm doğumgünüsün kutlu olsun diye doğumgünü kutlamalarını görmemek için Facebook'a girmesem iyi olur. Ya da f5 e basmasam. Doğumgünüsün ne ya. Şirin mi olduğunu sanıyosun. Doğumgünüsünmüş. Şirin değil gerizekalısın.

Dün The Social Network'ü izledim bi de. Güzel bi film olmuş bence gidilip görülesi. Film bittikten sonra her gün 85 kere ziyaret ettiğim sitenin kurucusuna okkalısından saydırmam da cabası oldu. Mark gibi ezik, insiyatif alamayan bi sosyal özürlü olacağıma beş parasız kod yazarım daha iyi be. Tabi işin aslı farklıysa bilemem de filmin gerçekle paralel olduğuna inanarak söylüyorum bunları. Bir bilgisayar mühendisi adayı olarak izlemek de enteresandı bu filmi doğrusu. İnsan farklı işletim sistemleri gördü mü terimler falan duydu mu kendini salondaki diğer izleyicilerden farklı zannediyo, komik. Şey diye düşünüyosun böyle, ben anladım onlar anlamadı lan buraları, vay anasını! Sanki çok önemliymiş gibi.

Düşündüm de bi barda tuvalete gitmekte en sinir olduğum iki şey var, birincisi o enerji tasarrufu için konan ışık sönünce yansın diye şebeklik yapmak zorunda kalmak, diğeri de tuvalete oturunca Türk'ün aklı tuvalette çalışır misali aklıma alkolün de etkisiyle hep sonradan beni pişman eden fikirlerin gelmesi(ve tabii akabinde onları uygulamam.).

Laptopla ısınmaya bayılıyorum. Yorganımı da iyice çekeyim de. Hoşçakal sen de.

Yorumlar

sedaaağ dedi ki…
benim gibi birileri demişsin ya bir gün iki gün öncesi için tam olarak bensin adeta. bu benzerlikler güzel de daha güzelken benzeşsek keşke.
30 Ekim 2010 12:36
Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Sol Baştan Say

Artık kendime yılda bir bloga uğradığımda önce yazılanları okumayı yasaklamam lazım! Yine dokundu yazdıklarım kendime tabi ki. Bir de bi anda bir yıl önceki snapshot'a dönmek ne garip oluyor. Ne aynı kalmış, ne değişmiş görmek insanı çok şaşırtıyor. Ne önemliymiş, ne değilmiş. Ve zaman yine ne çabuk geçmiş. Visa slavery dedim durdum ama kalıcı oturum almama 1-2 ay kaldı, süreç başladı hatta, bir randevuya gidip alması kaldı diyebilirim. İş değiştirmeyi düşünmüyordum aslında ama ona rağmen içimde bir rahatlık hissi yok desem yalan olur. Köleliğimiz bitecek mi? Çok yakında! Bu işler çok enteresan aslında, sabbatical denen bir kafa izni var burada, nam-ı diğer ücretsiz izin. Geçen sene ortaları bu zamanlar için kalıcı oturum alınca sabbatical alırım, dolaşırım, tatile giderim, yapmak istediğim diğer şeylere vakit ayırırım falan gibi kabaca bir düşüncem vardı. Sonra iş yerinde önüme bir havuç tutturdular, koşmaya başladık yine. Ücretsiz izin düşüncesi şimdilik rafa kalktı gibi ama...
Devamı

Domates Biber Patlıcan

Yine her zamanki gibi blog'a uğradım ve önceki yazıları okumadan, göz yaşı dökmeden geçemedim. Sonra acaba hep üzgün yazılar mı yazacağım diye düşündüm. Aslında niyetim bu değil ama dijital de olsa elime kağıt kalem alınca melankoliye boğulmadan, içime dönmeden duramıyorum sanırım. Çok bunaldığımı hissediyorum bu aralar. Kontrolü elimde olmayan bir şeyler oluyormuş ve ben sürekli sürükleniyormuşum gibi hissediyorum. Visa slavery diyorlar ya hani, buna taktım kafayı. Sanki vize köleliğim bittiği gün her şey mükemmel olacakmış gibi. Biliyorum olmayacak ama seçememek, zorunda hissetmek beni biraz yordu sanırım. Gün sayıyor gibi hissediyorum kendimi günlere odaklanmadan. Günler böyle zor geçerken öte yandan bir bakıyorum 4 sene geçmiş. Şaka maka kalkıp gelişimden bu yana 4 koca sene geçmiş ve düşünüyorum da ne çok şey değişti. Değişmeye de devam ediyor. Dursun istiyorum her şey olduğu gibi kalsın, olmuyor. Bazen kafamdan geçenleri etrafıma söylemeyi bırak kendime bile itiraf edemiy...
Devamı

özgüven ve başkasının yerine utanmak

Bir insanın özgüveninin olmaması ne kadar kötüyse, "yersiz özgüven"i olması da inanın bana o kadar kötü. Kimseyi küçümsemek istemem ama hani "başkasının yerine utanmak" diye bir şey var ya, o çok fena bi his ya. Bu aralar da çok sık olmaya başladı bana. Televizyona çıkan abuk subuk insanlar zaten bende bu davranış biçiminin oluşmasının temel sebebi de, geçenlerde bir blog'a denk geldim, bir hatun arkadaşımız. Sonra baktım işte dünya küçük, yüksek lisanstan aşinayım kendisine ve hatun sınıftaki o sabah 8:40 dersine akşam partiye gidiyormuşçasına gelen o acayip kız. Her neyse, günlük kıyafet tarzım tadında bir yazı yayınlamış. Moda bloglarını çok seviyormuş ve bir yerlerden başlamak istiyormuş. Link veresim var durumun ne kadar vahim olduğunu görün diye ama çok iyi bir insan olduğum için veremiyorum. Şimdi modanın ne olduğunu tanımlamak lazım ama, bana sorarsanız colins'ten bir düz kot üstüne defacto'dan düz siyah bir hırka giyip, üşenmeyip fotoğrafın...
Devamı