bu ben değilim.

Allahım ilk defa alışveriş krizindeyim sanırsam, hiç de tarzım değildir ama o çantayı gördüm göreli lanet olsun başka hiçbir çantayı beğenmiyorum, üstelik çanta almam lazım ihtiyacım da var, gidiyorum, gitmeden almak lazım ama beğenemiyorum yok o çanta benim için ilah gibi birşey oldu.

Bugün gittim dokundum. (Aslında anneme gösterdim, o kadar da değil.)

Öküz herifler çanta dediğin şeyin %50 indirimli hali o kadar pahalı olur mu lanet olsun.

Bende de ne zevk varmış arkadaş, sanırsın başıma tepeden tırnağa zevk akıyo da, o çanta olmazsa bozulacak.

Oooof, bi 5'er bişey atın da alak ya imece usulü nolaaar.
Çok şımardım, bu ben değilim.

Yorumlar

Adsız dedi ki…
Ne yap biliyor musun?

Sarı zarflar var ya hani ilkokulda dağıtıyorlardı bağış yapın falan diye. Onlardan al 50-60 tane, seni tanıyan herkese dağıt kimsesiz çocuklar için topluyorum de. Sonra bir tur daha at, topla zarfları.

Ya da, Acun'u ara. Bir akşam Var mısın Yok musun'u kapatsın senin için. Senin adına da ben yarışayım.

Ya da, Kanal D Ana Haber'e çık. Burası ne biçim bir ülke, istediğim çantayı bile alamıyorum. Bütün bunlar başbakanın suçu de. Sonra hükümet istifa diye bağır.

Ya da, önümüzdeki cuma sizin ordaki en büyük camiye git. Namaz çıkışını bekle. Ama mendille falan gitme, bisküvi kutusuyla git, o zaman cami için topluyorsun sanarlar, verirler.

Ya da, çantayı satan mağazaya git ve elindeki yarım litrelik su şişesine doldurulmuş elma suyunu göstererek, eğer bu çantayı bana hediye etmezseniz bu elimde görmüş olduğunuz benzini üzerime dökerim ve kendimi burada yakarım de.

Gördüğün gibi tavsiye ettiğim bütün yollar, seni cümle aleme rezil ediyor. O yüzden sen en iyisi anneni ikna et. Bir rezillik yaşanıcaksa en azından aile içinde yaşansın. =))
30 Ocak 2010 02:54
amie dedi ki…
ben o çantayı alsam o haz çok acayip olucak (çok.) ama adama mal mısın derler. annemi ikna etmem de imkansız gibi. bunların hepsi annemden habersiz gerçekleşebilirdi ama demek ki benim de elim varmıyor bir çantaya o kadar para vermeye =)

o değil de elma suyu kısmında bi an devamı şöle gelecek sandım : "bakın ben bu şişeye evde işedim geldim, bu çantayı bana vermezseniz üzerine boşaltırım!"
30 Ocak 2010 04:04
Adsız dedi ki…
O çantayı bana verin yoksa altınıza işerim. =))
30 Ocak 2010 16:35
amie dedi ki…
BENİMSİN ÇANTA !
and the oscar goes tooo : eniştem ve mügenin annesi.
2 Şubat 2010 22:42
Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Sol Baştan Say

Artık kendime yılda bir bloga uğradığımda önce yazılanları okumayı yasaklamam lazım! Yine dokundu yazdıklarım kendime tabi ki. Bir de bi anda bir yıl önceki snapshot'a dönmek ne garip oluyor. Ne aynı kalmış, ne değişmiş görmek insanı çok şaşırtıyor. Ne önemliymiş, ne değilmiş. Ve zaman yine ne çabuk geçmiş. Visa slavery dedim durdum ama kalıcı oturum almama 1-2 ay kaldı, süreç başladı hatta, bir randevuya gidip alması kaldı diyebilirim. İş değiştirmeyi düşünmüyordum aslında ama ona rağmen içimde bir rahatlık hissi yok desem yalan olur. Köleliğimiz bitecek mi? Çok yakında! Bu işler çok enteresan aslında, sabbatical denen bir kafa izni var burada, nam-ı diğer ücretsiz izin. Geçen sene ortaları bu zamanlar için kalıcı oturum alınca sabbatical alırım, dolaşırım, tatile giderim, yapmak istediğim diğer şeylere vakit ayırırım falan gibi kabaca bir düşüncem vardı. Sonra iş yerinde önüme bir havuç tutturdular, koşmaya başladık yine. Ücretsiz izin düşüncesi şimdilik rafa kalktı gibi ama...
Devamı

Domates Biber Patlıcan

Yine her zamanki gibi blog'a uğradım ve önceki yazıları okumadan, göz yaşı dökmeden geçemedim. Sonra acaba hep üzgün yazılar mı yazacağım diye düşündüm. Aslında niyetim bu değil ama dijital de olsa elime kağıt kalem alınca melankoliye boğulmadan, içime dönmeden duramıyorum sanırım. Çok bunaldığımı hissediyorum bu aralar. Kontrolü elimde olmayan bir şeyler oluyormuş ve ben sürekli sürükleniyormuşum gibi hissediyorum. Visa slavery diyorlar ya hani, buna taktım kafayı. Sanki vize köleliğim bittiği gün her şey mükemmel olacakmış gibi. Biliyorum olmayacak ama seçememek, zorunda hissetmek beni biraz yordu sanırım. Gün sayıyor gibi hissediyorum kendimi günlere odaklanmadan. Günler böyle zor geçerken öte yandan bir bakıyorum 4 sene geçmiş. Şaka maka kalkıp gelişimden bu yana 4 koca sene geçmiş ve düşünüyorum da ne çok şey değişti. Değişmeye de devam ediyor. Dursun istiyorum her şey olduğu gibi kalsın, olmuyor. Bazen kafamdan geçenleri etrafıma söylemeyi bırak kendime bile itiraf edemiy...
Devamı

özgüven ve başkasının yerine utanmak

Bir insanın özgüveninin olmaması ne kadar kötüyse, "yersiz özgüven"i olması da inanın bana o kadar kötü. Kimseyi küçümsemek istemem ama hani "başkasının yerine utanmak" diye bir şey var ya, o çok fena bi his ya. Bu aralar da çok sık olmaya başladı bana. Televizyona çıkan abuk subuk insanlar zaten bende bu davranış biçiminin oluşmasının temel sebebi de, geçenlerde bir blog'a denk geldim, bir hatun arkadaşımız. Sonra baktım işte dünya küçük, yüksek lisanstan aşinayım kendisine ve hatun sınıftaki o sabah 8:40 dersine akşam partiye gidiyormuşçasına gelen o acayip kız. Her neyse, günlük kıyafet tarzım tadında bir yazı yayınlamış. Moda bloglarını çok seviyormuş ve bir yerlerden başlamak istiyormuş. Link veresim var durumun ne kadar vahim olduğunu görün diye ama çok iyi bir insan olduğum için veremiyorum. Şimdi modanın ne olduğunu tanımlamak lazım ama, bana sorarsanız colins'ten bir düz kot üstüne defacto'dan düz siyah bir hırka giyip, üşenmeyip fotoğrafın...
Devamı