tuvalet kağıdı

"...Selpak Tuvalet Kağıdı, yeni üretim teknolojisi sayesinde Türkiye'nin hem en yumuşak hem de suya en dayanıklı tuvalet kağıdı haline getirilmiştir. Yenilenen Selpak tuvalet kağıdının 3-katlı hale gelmesiyle beraber; dolgunluğu, kalınlığı ve gramajı artmıştır."

"Onun adı Papia, 3 katı sayesinde daha yumuşak, daha dayanıklı. Çünkü daha iyisine layıksın."

Ya da,





Dayanıklı... suyla ilk temasında dağılmayan, parçalanmayan Familia, suya atılınca bir müddet sonra eriyecek kadar da doğaya saygılı.

Yumuşak... özel gofraj yapısı ve extra yumuşak dokusu ile hassas tenlerin sevgilisi.

Doğal... %100 saf selülozdan üretilen Familia’da yapay beyazlatıcılarda kullanılmıyor
Sen neymişsin be tuvalet kağıdı. Gofraj ne lan. Hani nesquik, çokokrem reklamları falan olur ya, çocuk ekmeğine sürülü çikolatayı tadar tatmaz ya da bardağından bir yudum alınca kendisini markanın maskotuyla birlikte birden bir 'macera'da buluverir. Çok alay ederiz bununla arkadaşlar arasında, hatta çokokreme macera diyoruz kendi aramızda, "ya bana bi macera sürsene", "gel bak size minik minik maceralar sürdüm" falan diye.. Ama çok saçma değil mi gerçekten bu çokokremi ye maceradan maceraya koş. Niye lan, tatlı bişey ekmeğe sürüp yiyoruz işte, neden bu şekilde pazarlanıyor anlamış değilim, neden maceradan maceraya koşuyoruz?

Her neyse, aynı bu hikaye gibi tuvalet kağıtları da kanıma dokunur durur küçüklüğümden beri, pudra kokulu, yumuşak yüzeyli, hava yastıklı ultra yumuşak tam popomuz için tuvalet kağıtları. Mutlu mesut ailelerin kullandığı götümüze sürmeye kıyamayacağımız konforda ve desende tuvalet kağıtları. Gülen yüzler, 80 kere dolamanıza gerek yok, bir yaprağı yeter, sevimli çocuklar, pırıl pırıl tuvaletler, aydınlık evler. Bir de öle bir inandırmışım kendimi, öyle bi heveslenmişim ki sanki bu tuvalet kağıdını alırsak evimiz süper bir yer olucak, mutluluktan ölücez.

İşte bu yüzden olsa gerek, artık çocuk aklı mı desem, aklımın çocuk kalan tarafı mı desem, misafirliğe gittiğimizde falan 3 katlı yumuşacık tuvalet kağıdına denk gelince elim tuvalette "vay bee" derdim "Bu aile mutlu işte lan, tuvalet kağıdından belli, baksana yumuşacık kokuyo, tavşanlı kurbağalı falan bu tuvalet kağıdı. Çok süper bi aile lan bu, şefkat dolu yumuşacık sempatik hiç kavga etmeyen süper bi aile, tuvalet kağıdından belli" falan diye düşünürdüm.

Aksi gibi bizim evde de hep o dandik tuvalet kağıtlarından olurdu. Tek katlı arkası görünücek nerdeyse, bi türlü erimez sifona basarsın yüzer durur inatla suyun yüzeyinde, desen desen hak getire, ucuz 16 lı adi tuvalet kağıdı. En ucuzundan. Lan biz mutsuz muyuz lan derdim. Sanki evdeki kaosun yansıması gibi gelirdi bana bu. Tuvalet kağıdımız bile dandik. Evimiz kasvetli. Banyomuz ışıl ışıl değil. E yüzler de gülmüyor haliyle, çünkü tuvalet kağıdımız yumuşak değil. Annemlere de diğerlerinden alalım diyesim gelmezdi hiç. Hem ucuzdu bu sonuçta, hem de bir tercih meselesiymiş gibi gelirdi, hiç söylemedim "anneeeğğğ biz de o 3 katlılardan alalım mıığğğ" diye.

Yıllarca böyle yaşadık, ben misafirliklere gittim imrendim, eve geldim kabullendim.

Ya işte yıllarca bunu içimde tuttum da saçma bulurlar diye kimselere anlatmadım. Ama geçen bir baktım, aa o da ne, bizim evde 3 katlı ultra yumuşak tuvalet kağıdı. Hem de 16 lı, naber.

Yaa, mutluyuz artık biz de..

Yorumlar

sedaaağ dedi ki…
evler kasvetli gelir hakkaten sert tuvalet kağıdı sert suratlar simgesidir hep, bende böyle hislenirdim. Bir de fıslayanla yumuşak tuvalet kağıdı bütünlüğü ulaşılası noktalardandı benim için. Duşakabin-küvet çatışmasının bahsini bile açmıyorum şu an.
20 Ağustos 2009 22:43
Elizaphelia© dedi ki…
Halbuki sadece bi tarafımızı silicektik biz.

=)

-N-
21 Ağustos 2009 02:17
EsraPınar dedi ki…
len bizim evde hep 3 katlı var biliyon mu :) kıyamam istemeden üzmüşüm hep seni :P affola
23 Ağustos 2009 16:17
Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Sol Baştan Say

Artık kendime yılda bir bloga uğradığımda önce yazılanları okumayı yasaklamam lazım! Yine dokundu yazdıklarım kendime tabi ki. Bir de bi anda bir yıl önceki snapshot'a dönmek ne garip oluyor. Ne aynı kalmış, ne değişmiş görmek insanı çok şaşırtıyor. Ne önemliymiş, ne değilmiş. Ve zaman yine ne çabuk geçmiş. Visa slavery dedim durdum ama kalıcı oturum almama 1-2 ay kaldı, süreç başladı hatta, bir randevuya gidip alması kaldı diyebilirim. İş değiştirmeyi düşünmüyordum aslında ama ona rağmen içimde bir rahatlık hissi yok desem yalan olur. Köleliğimiz bitecek mi? Çok yakında! Bu işler çok enteresan aslında, sabbatical denen bir kafa izni var burada, nam-ı diğer ücretsiz izin. Geçen sene ortaları bu zamanlar için kalıcı oturum alınca sabbatical alırım, dolaşırım, tatile giderim, yapmak istediğim diğer şeylere vakit ayırırım falan gibi kabaca bir düşüncem vardı. Sonra iş yerinde önüme bir havuç tutturdular, koşmaya başladık yine. Ücretsiz izin düşüncesi şimdilik rafa kalktı gibi ama...
Devamı

Domates Biber Patlıcan

Yine her zamanki gibi blog'a uğradım ve önceki yazıları okumadan, göz yaşı dökmeden geçemedim. Sonra acaba hep üzgün yazılar mı yazacağım diye düşündüm. Aslında niyetim bu değil ama dijital de olsa elime kağıt kalem alınca melankoliye boğulmadan, içime dönmeden duramıyorum sanırım. Çok bunaldığımı hissediyorum bu aralar. Kontrolü elimde olmayan bir şeyler oluyormuş ve ben sürekli sürükleniyormuşum gibi hissediyorum. Visa slavery diyorlar ya hani, buna taktım kafayı. Sanki vize köleliğim bittiği gün her şey mükemmel olacakmış gibi. Biliyorum olmayacak ama seçememek, zorunda hissetmek beni biraz yordu sanırım. Gün sayıyor gibi hissediyorum kendimi günlere odaklanmadan. Günler böyle zor geçerken öte yandan bir bakıyorum 4 sene geçmiş. Şaka maka kalkıp gelişimden bu yana 4 koca sene geçmiş ve düşünüyorum da ne çok şey değişti. Değişmeye de devam ediyor. Dursun istiyorum her şey olduğu gibi kalsın, olmuyor. Bazen kafamdan geçenleri etrafıma söylemeyi bırak kendime bile itiraf edemiy...
Devamı

özgüven ve başkasının yerine utanmak

Bir insanın özgüveninin olmaması ne kadar kötüyse, "yersiz özgüven"i olması da inanın bana o kadar kötü. Kimseyi küçümsemek istemem ama hani "başkasının yerine utanmak" diye bir şey var ya, o çok fena bi his ya. Bu aralar da çok sık olmaya başladı bana. Televizyona çıkan abuk subuk insanlar zaten bende bu davranış biçiminin oluşmasının temel sebebi de, geçenlerde bir blog'a denk geldim, bir hatun arkadaşımız. Sonra baktım işte dünya küçük, yüksek lisanstan aşinayım kendisine ve hatun sınıftaki o sabah 8:40 dersine akşam partiye gidiyormuşçasına gelen o acayip kız. Her neyse, günlük kıyafet tarzım tadında bir yazı yayınlamış. Moda bloglarını çok seviyormuş ve bir yerlerden başlamak istiyormuş. Link veresim var durumun ne kadar vahim olduğunu görün diye ama çok iyi bir insan olduğum için veremiyorum. Şimdi modanın ne olduğunu tanımlamak lazım ama, bana sorarsanız colins'ten bir düz kot üstüne defacto'dan düz siyah bir hırka giyip, üşenmeyip fotoğrafın...
Devamı